Bruce Springsteen: “Born In the U.S.A.” (1984)

Miljoenen bestseller

U had nog eens zin in een artikel over een onbeschaamd commercieel werkstuk dat uitgegroeid is tot een bestseller van een tiental miljoenen? Camino is, zoals zo vaak, uw redder in nood: Born In the U.S.A., het zevende album van Bruce Springsteen, viert vandaag zijn veertigste releaseverjaardag. Een terugblik.

We kunnen het ons vandaag de dag nog nauwelijks voorstellen, maar de carrière van Bruce Springsteen was niet van in het begin een megasucces. Integendeel: aan het begin van zijn muzikale loopbaan sloegen zijn albums nauwelijks aan en dreigde hij zijn in 1972 getekende contract bij Columbia Records te verliezen. Daar komt in eerste instantie verandering in na de release van zijn derde album Born to Run (1975), de eerste plaat waarop hij zich laat begeleiden door een gewijzigde E-Street Band en die zijn wereldwijde doorbraak inluidt. Van dat succes kan hij echter niet lang genieten: na de release van het album ontstaat er een dispuut tussen hem en zijn toenmalige manager Mike Appel (uitvoerig beschreven in zijn autobiografie Born to Run uit 2016), dat uiteindelijk ontaardt in een juridische strijd en hem voor meer dan een jaar uit de studio bant. Springsteen probeert zijn muzikale carrière op scherp te houden door veel te toeren, maar verliest het commerciële momentum opnieuw voor een aantal jaren (ondanks de release van Darkness On the Edge of Town, één van de beste (maar commercieel wat geflopte) platen uit zijn carrière, in 1978). Pas aan het begin van de jaren ’80 lijkt hij opnieuw aan te knopen met grotere successen: het dubbelalbum The River (1980) wordt zijn eerste album met een notering in de Billboard 200, een album dat tegen eind 1980 meer dan anderhalf keer over de toonbank is gegaan in de VS. En met het solo opgenomen Nebraska (1982) etaleert hij in stijl zijn veelzijdigheid en overtuigt hij critici als ‘de moderne Bob Dylan’. Maar die successen verbleken uiteindelijk met de overdonderende roem die hem vanaf midden de jaren ’80 te beurt zal vallen. Vlak voor de release van laatstgenoemde album begint hij te schrijven aan een nieuw album, dat hij doorheen 1983 en de eerste helft van 1984 opneemt met de E-Street Band in New York. Het zal het grootste succes uit zijn carrière worden.

Bruce Springsteen’s zevende album verschijnt begin juni 1984 bij Columbia Records onder de titel Born In the U.S.A. Het album presenteert zich veertig jaar na release haast als een soort van ‘best of’- album. Op gang getrokken door de tijdloze (maar vaak verkeerd geïnterpreteerde) titel- en openingstrack, die handelt over Vietnam- veteranen die worstelen met hun herintegratie in de Amerikaanse maatschappij (drie miljoen verkochte exemplaren), staat deze plaat vol van de potentiële hitsingles. En dat mag je in het geval van Born In the U.S.A. letterlijk nemen: maar liefst zeven van de twaalf tracks worden als single gereleaset en het worden allen monsterhits. Naast de reeds genoemde titeltrack (en derde single) prijken onder andere Dancing in the Dark (de vooruitgeschoven single, vier miljoen keer verkocht en met een gastperformance van de jonge Courtney Cox in de videoclip), Cover Me (iets bescheidener met een half miljoen verkochte exemplaren), de ballade I’m On Fire (twee miljoen keer over de toonbank), Glory Days (een miljoen keer over de toonbank), I’m Going Down (een eerder bescheiden succes, maar toch piekend op de negende plaats in de Billboard 200 single hitlijst) en het fantastische, over de rassenrellen van de jaren ’60 handelende My Hometown (een miljoen verkochte exemplaren) en tevens de slotsong, op het album. En dan hebben we het nog niet eens gehad over uitstekende songs als Downbound Train, No Surrender en Bobby Jean, niet als single gereleaset, maar gevoelsmatig evenzeer behorend tot zijn grootste hits.

Bij release van Born In the U.S.A. in juni 1984 veegt Bruce Springsteen alle twijfels rond zijn carrière in stijl van tafel en overtuigt hij, voornamelijk in eigen land, zowat alle critici van zijn kunnen. Het album transformeert de artiest in kwestie in één klap tot een absolute wereldster en één van de meest vooraanstaande namen in de rockmuziek van de voorbije vier decennia: was The Boss voor 1984 nog gewoon een succesvolle rockmuzikant, dan wordt hij post- Born In the U.S.A. publiek bezit. Met ruim dertig miljoen verkochte exemplaren is het tevens het meest succesvolle album uit zijn carrière en anno 2024 prijkt Bruce Springsteen hierdoor nog steeds op een drieëntwintigste plaats in de lijst van best verkopende artiesten aller tijden. Zoals allicht bij vele rockliefhebbers, was Born In the U.S.A. voor mij persoonlijk een eerste kennismaking met Springsteen’s werk als jonge tiener: via de geweldige platencollectie van mijn al even onvolprezen tante Hilde, opende het album me de poorten tot zijn wonderlijke universum.

Plaats een reactie